De eerste week
Blijf op de hoogte en volg Esther
22 Februari 2014 | Suriname, Nieuw Nickerie
Hallo allemaal,
Hier het eerste berichtje uit het heerlijke Suriname. De eerste week is inmiddels om, dus ik zal even een stukje schrijven over wat we inmiddels hebben mee gemaakt. Te beginnen bij het begin.
We moesten op Schiphol door de body scan. Een leuke ervaring wat duidelijk maakte dat dit het begin was van veel nieuwe ervaringen. (Althans body scan had ik al eerder mee gemaakt..) toen we door deze scan kwamen stonden er Surinaamse medewerkers op ons te wachten en vroegen uitgebreid aan ons wat we gingen doen. Helemaal uitgelegd natuurlijk. Iedereen vind het hartstikke leuk wat we gaan doen! Altijd goed om te horen dacht ik zo.
Na een lange vlucht met best lekker eten, turbulentie (wat misselijkheid...) wat slapen, muziek en een filmpje. Eindelijk aangekomen in Suriname. Koffers opgehaald en onze taxi stond al klaar. Het was al donker dus weinig kunnen zien van de omgeving. Rond 00:00 Surinaamse tijd aangekomen bij het hotel onze kamer opgezocht en heerlijk gaan slapen. Het tijdsverschil net Nederland is hier 4 uur. (Mocht je berichtjes op rare tijdstippen krijgen, dit is de reden;)) Erg raar in verband met het tijdsverschil dus we waren op tijd wakker. Sergio zou ons een lift geven naar Nickerie (daar gaan we stage lopen). Alleen door miscommunicatie was hij niet in Paramaribo en hebben wij later op de dag een taxi geregeld. We hebben lekker ontbeten en genoten van een welkome warme douche. Daarna een rondje in Paramaribo gemaakt, ook om alvast te oriënteren voor onze visum stempel.
De taxi, althans een garage, wat eigenlijk hetzelfde is als een taxi alleen dan met meer mensen en voor nog geen 1/6 van de prijs. Voor omgerekend 10 euro leggen wij in ongeveer 4 uur (+/- 250 km) af met deze auto om in nickerie aan te komen.
Rond 18 uur zijn we in (Nieuw-) nickerie aangekomen en zijn we welkom geheten door de verhuurster. Een erg lieve vrouw. Ook Sergio kwam langs om nog wat informatie te geven en een afspraak te maken voor de volgende dag. De dag rustig afgesloten, gedoucht en tot de conclusie gekomen dat het de komende tijd koud douchen wordt. In Nickerie kennen ze geen warme douche! Erg wennen, maar na een warme dag eigenlijk niet eens zo erg! We zijn op tijd gaan slapen om een beetje bij te komen van de lange dagen.
Zondag. Hebben we een eerlijk relaxte dag gehad. We hebben wat uitgepakt en hebben vrienden gemaakt met Kees (= de kakkerlak) en Henk (= de salamander (sorry oom, ik heb de naam niet verzonnen... Lachebekje met lachende ogen)) Kees heeft een kort leven gehad en Henk houd ons nog iedere dag gezelschap. Dit is dan ook ons trouwe huisdier geworden! Verder hebben we een lekker dagje met films gehad en uiteindelijk rond 5 uur kwam Sergio (= coördinator van het ziekenhuis en ons contact persoon vanuit Nl) met onze fietsen. Wel wat aan de late kant (we hadden 14;00 afgesproken) maar zo wennen we wel aan het Surinaamse leven zonder klok. Lekker een rondje gefietst, wat supermarkten gevonden en de route naar het ziekenhuis. Maandag zouden we een gesprek hebben en dinsdag beginnen. We waren erg nieuwsgierig, maar de rondleiding was voor later...
Maandag. De eerste muggenbulten zijn binnen. Lieve Mickey (=musquitoes/muggen) hebben alleen mij flink te pakken gehad. 9 bulten in het gezicht en een aantal over het lichaam. Fijn is anders, ik ben al zo'n held met muggenbulten in Nederland....
Om kwart voor 7 hadden we afgesproken bij de poort van het ziekenhuis. We moesten al gekleed in uniform komen. Aangezien wij wat op start problemen hadden reden wij om kwart voor 7 pas weg. Wel flink door getrapt, daar zijn we Nederlanders voor. En tussen 10 en 5 voor 7 kwamen we bij het ziekenhuis aan. Minuutje later kwam Sergio ons ophalen. Goed getimed van ons Nederlanders! ;) een kort rondje en wat informatie en toen werden we afgezet bij de afdelingen. Hier hadden wij niet op gerekend maar eens moet de eerste dag zijn. Fleur en Laurien gingen naar de vrouwen afdeling en ik naar de mannen afdeling. Doordat de kinderafdeling zo rustig is, soms maar 1 of 2 patiënten werden wij daar niet neer gezet. Misschien later in onze periode. Ik zal proberen een beeld te spiegelen van het ziekenhuis, vragen zijn altijd welkom. Het ziekenhuis is dus opgedeeld, precieze reden hiervan weet ik nog niet. Op deze gesplitste afdelingen liggen alle specialistische patiënten door elkaar. Wat voor mij erg wennen is omdat ik alleen chirurgische patiënten gewend ben. Maar hierdoor pak je juist van elke specialisatie eigenlijk wat mee. Het bizarre vind ik nog wel dat de nachtdienst de patiënten om 5:00 s ochtends wast. Zelf moet ik hier niet aan denken maar dit hoort nou eenmaal bij het ritme hier. In de dag dienst begin je met het geven van eten en daarna het verschonen van de bedden. Ze kennen hier geen molton, dus het is een laken dat vastgeknoopt wordt aan de onder en bovenkant. De manier van werken is in zijn algemeen erg anders dan in Nederland. Soms is de taal voor ons een probleem. De taal die ze hier spreken is wel Nederlands maar met allemaal andere woorden. Soms is het niet te begrijpen. Als collega's onderling met elkaar praten is het niet altijd mogelijk om alles te begrijpen. Gelukkig spreken ze tegen ons wel meer begrijpelijk Nederlands, de taal is niet erg moeilijk dus dit zal in de loop der tijd ook wel veranderen. Na deze dag erg vermoeid en een rustige dag van gemaakt.
Dinsdag (en woensdag). Wakker geworden met een dikke lip. Een gratis botox behandeling voor mijn lip gehad... Gestoken in mijn lip. Afkloppen dat ze mijn ogen met rust laten en vanmiddag op zoek naar een klamboe. Geen overbodige luxe voor mij. Helaas stond er wel stage gepland dus met een gezicht vol bulten en een dikke lip op naar stage. Deze dagen waren gepland om ons meer te oriënteren op de manier van werken maar ook wat wij kunnen doen hier. Kijkend naar deze dagen konden wij onze stagewerkplannen af maken. Dit waren ook onze eerste volledige dagen. Er zijn vrij veel Nederlandse artsen hier, waardoor ik alleen daar al veel van kan leren. Ze zijn erg behulpzaam en willen mij en mijn Surinaamse collega's graag dingen leren en vertellen. Voorbeeld hiervan was een patiënt met een speciaal hart. De arts had geluisterd en daarna mochten wij met een groepje luisteren. Hierna gingen we dit bespreken en kregen we een kleine klinische les. Erg interessant om een decompensatio cordis te horen, met daarnaast (waarschijnlijk) een aorta stenose. (Zie Google). Naast de Nederlandse artsen zijn er ook nog 3 andere Nederlandse verpleegkundigen. Zij zijn een week eerder dan ons begonnen. Lik om mee op te trekken, misschien later trips mee te maken en af en toe wat informatie van te krijgen. Daarnaast vind ik het prettig om samen met fleur en Laurien elke dag onze dag door te bespreken. Dit ook omdat zij precies begrijpen wat we tegen komen en mee maken.
Donderdag. Op naar Paramaribo in verband met ons visum. We moesten nog een stempel halen, aangezien we op zaterdag (dag na aankomst) pas naar het ministerie konden en deze in het weekend dicht zijn, hadden we besloten niet tot en met maandag te wachten om naar Nickerie te gaan maar om dit gelijk te doen. Ook moesten we ons MKV (=machtiging kort verblijf) aanvraag verder verwerken. Doordat het in Suriname (lekker) warm is werken mensen ook andere tijden. Voornamelijk van 7-14. Hierdoor ging onze wekker om kwart voor 5 om af te reizen naar Paramaribo. Na 4 uur in de auto gezeten te hebben aangekomen bij het minsterie van vreemdelingen zaken, politie en justitie. Kwamen we daar aan in onze korte broek en topje, was er op deur een papier geplakt met de regels. Namelijk om je schouders bedekt te hebben en minimaal een broek over de knie aan te hebben en geen slippers.. Uiteraard waren wij dus verkeerd gekleed. Zonnig weer betekent voor Nederlanders bruin worden.. Met de verkeerde kleding aan toch maar naar binnen gestapt, gelukkig was het geen probleem voor deze keer. Na een uur een mooie stempel gekregen. Ook moesten we een afspraak maken voor ons MKV visum alleen dit moet nu in eens in Nickerie. Gelukkig is dit mooi dichtbij in appartement dus dit moet goed te regelen zijn. Hierna een taxi genomen naar de stad zelf en ons af laten zetten bij ons hostel. (Hostel zus en zo, zie Google) dit ritje duurde ongeveer 15/20 min en koste ons 15 Srd (€3,30 euro) in Nederland kun je het er niet voor doen!
gelukkig hadden we het hostel gereserveerd, want het was al aardig druk in verband met aankomende vakantie. Helaas mochten we de kamer nog niet in dus maar weer een rondje Paramaribo gemaakt. Mijn richtingsgevoel is bijna eng voor woorden (bedankt pap voor de goede genen!). We kunnen ons namelijk goed redden in de stad zonder te verdwalen en ik kan vertellen waar we precies zijn. Bizar maar toch echt waar! Het zonnetje scheen flink dus ook lekker verkleurd. Lekker gegeten bij het restaurant onder ons hostel, een warme douche gehad (wennen maar toch erg lekker!!) en lekker op tijd gaan slapen om wat in te halen van vorige nacht. Hier helaas geen klamboe dus onze lieve vriend Mickey heeft een werknacht gehad. Wat resulteerde in flink wat extra muggenbulten voor ons. Helaas jeuken deze bulten ook extra erg wat ze nog extra vervelend maken... Helaas hadden Laurien en Fleur vannacht ook pech.
Vrijdag. Vroeg wakker, en niet al te geweldig geslapen. We hadden al wat plannen gemaakt voor vandaag en een taxi gereserveerd voor vanmiddag 17/18:00. Helaas vielen de plannen letterlijk en figuurlijk in het water. Een dikke regenbui, die ongeveer de hele ochtend duurde verpestte het helaas voor ons. Na rustig ontbeten te hebben, wat trips bekeken te hebben en nog even op onze kamer gehangen te hebben. Maar uitgecheckt en op de gok maar gaan lopen. Gelukkig daarna niet meer gaan regenen waardoor we geluk hadden!! Een lekker rondje door de stad gemaakt, terwijl het lekker fris rook en niet meer zo benauwd was. Helaas veranderde dit al snel weer.. De overgang van nickerie naar Paramaribo is voor ons ook wennen. Zelfde temperatuur alleen totaal anders qua stad en benauwdheid. Nickerie vergelijk ik zelf dan ook liever meer met het platteland. Gewoon meer rust. Onze taxi had wat miscommunicatie dus deze was er al om 5 uur s ochtends geweest. Deze opnieuw besteld en om kwart voor 9 kwamen we met wat vertraging dan toch eindelijk weer in nickerie aan. Onderweg nog een lekkere watermeloen gescoord waar we allemaal eigenlijk al een paar dagen aan toe waren!! Hier gaan we morgen van genieten.
Voor nu genoeg verteld. Wil je een berichtje doen, mag altijd! We hebben hier ontzettend goed internet (zelf programma gemist werk!) dus ik zou zeggen stuur gerust een berichtje. Tot de volgende blog.
Bosi en brasa vanuit Nickerie, Suriname.
Voor de mensen die dit leuk vinden. De reisverslagen van mijn mede Surinamegangers zijn:
Lauriennooteboom.waarbenjij.nu
fleuroosterink.waarbenjij.nu
Hier het eerste berichtje uit het heerlijke Suriname. De eerste week is inmiddels om, dus ik zal even een stukje schrijven over wat we inmiddels hebben mee gemaakt. Te beginnen bij het begin.
We moesten op Schiphol door de body scan. Een leuke ervaring wat duidelijk maakte dat dit het begin was van veel nieuwe ervaringen. (Althans body scan had ik al eerder mee gemaakt..) toen we door deze scan kwamen stonden er Surinaamse medewerkers op ons te wachten en vroegen uitgebreid aan ons wat we gingen doen. Helemaal uitgelegd natuurlijk. Iedereen vind het hartstikke leuk wat we gaan doen! Altijd goed om te horen dacht ik zo.
Na een lange vlucht met best lekker eten, turbulentie (wat misselijkheid...) wat slapen, muziek en een filmpje. Eindelijk aangekomen in Suriname. Koffers opgehaald en onze taxi stond al klaar. Het was al donker dus weinig kunnen zien van de omgeving. Rond 00:00 Surinaamse tijd aangekomen bij het hotel onze kamer opgezocht en heerlijk gaan slapen. Het tijdsverschil net Nederland is hier 4 uur. (Mocht je berichtjes op rare tijdstippen krijgen, dit is de reden;)) Erg raar in verband met het tijdsverschil dus we waren op tijd wakker. Sergio zou ons een lift geven naar Nickerie (daar gaan we stage lopen). Alleen door miscommunicatie was hij niet in Paramaribo en hebben wij later op de dag een taxi geregeld. We hebben lekker ontbeten en genoten van een welkome warme douche. Daarna een rondje in Paramaribo gemaakt, ook om alvast te oriënteren voor onze visum stempel.
De taxi, althans een garage, wat eigenlijk hetzelfde is als een taxi alleen dan met meer mensen en voor nog geen 1/6 van de prijs. Voor omgerekend 10 euro leggen wij in ongeveer 4 uur (+/- 250 km) af met deze auto om in nickerie aan te komen.
Rond 18 uur zijn we in (Nieuw-) nickerie aangekomen en zijn we welkom geheten door de verhuurster. Een erg lieve vrouw. Ook Sergio kwam langs om nog wat informatie te geven en een afspraak te maken voor de volgende dag. De dag rustig afgesloten, gedoucht en tot de conclusie gekomen dat het de komende tijd koud douchen wordt. In Nickerie kennen ze geen warme douche! Erg wennen, maar na een warme dag eigenlijk niet eens zo erg! We zijn op tijd gaan slapen om een beetje bij te komen van de lange dagen.
Zondag. Hebben we een eerlijk relaxte dag gehad. We hebben wat uitgepakt en hebben vrienden gemaakt met Kees (= de kakkerlak) en Henk (= de salamander (sorry oom, ik heb de naam niet verzonnen... Lachebekje met lachende ogen)) Kees heeft een kort leven gehad en Henk houd ons nog iedere dag gezelschap. Dit is dan ook ons trouwe huisdier geworden! Verder hebben we een lekker dagje met films gehad en uiteindelijk rond 5 uur kwam Sergio (= coördinator van het ziekenhuis en ons contact persoon vanuit Nl) met onze fietsen. Wel wat aan de late kant (we hadden 14;00 afgesproken) maar zo wennen we wel aan het Surinaamse leven zonder klok. Lekker een rondje gefietst, wat supermarkten gevonden en de route naar het ziekenhuis. Maandag zouden we een gesprek hebben en dinsdag beginnen. We waren erg nieuwsgierig, maar de rondleiding was voor later...
Maandag. De eerste muggenbulten zijn binnen. Lieve Mickey (=musquitoes/muggen) hebben alleen mij flink te pakken gehad. 9 bulten in het gezicht en een aantal over het lichaam. Fijn is anders, ik ben al zo'n held met muggenbulten in Nederland....
Om kwart voor 7 hadden we afgesproken bij de poort van het ziekenhuis. We moesten al gekleed in uniform komen. Aangezien wij wat op start problemen hadden reden wij om kwart voor 7 pas weg. Wel flink door getrapt, daar zijn we Nederlanders voor. En tussen 10 en 5 voor 7 kwamen we bij het ziekenhuis aan. Minuutje later kwam Sergio ons ophalen. Goed getimed van ons Nederlanders! ;) een kort rondje en wat informatie en toen werden we afgezet bij de afdelingen. Hier hadden wij niet op gerekend maar eens moet de eerste dag zijn. Fleur en Laurien gingen naar de vrouwen afdeling en ik naar de mannen afdeling. Doordat de kinderafdeling zo rustig is, soms maar 1 of 2 patiënten werden wij daar niet neer gezet. Misschien later in onze periode. Ik zal proberen een beeld te spiegelen van het ziekenhuis, vragen zijn altijd welkom. Het ziekenhuis is dus opgedeeld, precieze reden hiervan weet ik nog niet. Op deze gesplitste afdelingen liggen alle specialistische patiënten door elkaar. Wat voor mij erg wennen is omdat ik alleen chirurgische patiënten gewend ben. Maar hierdoor pak je juist van elke specialisatie eigenlijk wat mee. Het bizarre vind ik nog wel dat de nachtdienst de patiënten om 5:00 s ochtends wast. Zelf moet ik hier niet aan denken maar dit hoort nou eenmaal bij het ritme hier. In de dag dienst begin je met het geven van eten en daarna het verschonen van de bedden. Ze kennen hier geen molton, dus het is een laken dat vastgeknoopt wordt aan de onder en bovenkant. De manier van werken is in zijn algemeen erg anders dan in Nederland. Soms is de taal voor ons een probleem. De taal die ze hier spreken is wel Nederlands maar met allemaal andere woorden. Soms is het niet te begrijpen. Als collega's onderling met elkaar praten is het niet altijd mogelijk om alles te begrijpen. Gelukkig spreken ze tegen ons wel meer begrijpelijk Nederlands, de taal is niet erg moeilijk dus dit zal in de loop der tijd ook wel veranderen. Na deze dag erg vermoeid en een rustige dag van gemaakt.
Dinsdag (en woensdag). Wakker geworden met een dikke lip. Een gratis botox behandeling voor mijn lip gehad... Gestoken in mijn lip. Afkloppen dat ze mijn ogen met rust laten en vanmiddag op zoek naar een klamboe. Geen overbodige luxe voor mij. Helaas stond er wel stage gepland dus met een gezicht vol bulten en een dikke lip op naar stage. Deze dagen waren gepland om ons meer te oriënteren op de manier van werken maar ook wat wij kunnen doen hier. Kijkend naar deze dagen konden wij onze stagewerkplannen af maken. Dit waren ook onze eerste volledige dagen. Er zijn vrij veel Nederlandse artsen hier, waardoor ik alleen daar al veel van kan leren. Ze zijn erg behulpzaam en willen mij en mijn Surinaamse collega's graag dingen leren en vertellen. Voorbeeld hiervan was een patiënt met een speciaal hart. De arts had geluisterd en daarna mochten wij met een groepje luisteren. Hierna gingen we dit bespreken en kregen we een kleine klinische les. Erg interessant om een decompensatio cordis te horen, met daarnaast (waarschijnlijk) een aorta stenose. (Zie Google). Naast de Nederlandse artsen zijn er ook nog 3 andere Nederlandse verpleegkundigen. Zij zijn een week eerder dan ons begonnen. Lik om mee op te trekken, misschien later trips mee te maken en af en toe wat informatie van te krijgen. Daarnaast vind ik het prettig om samen met fleur en Laurien elke dag onze dag door te bespreken. Dit ook omdat zij precies begrijpen wat we tegen komen en mee maken.
Donderdag. Op naar Paramaribo in verband met ons visum. We moesten nog een stempel halen, aangezien we op zaterdag (dag na aankomst) pas naar het ministerie konden en deze in het weekend dicht zijn, hadden we besloten niet tot en met maandag te wachten om naar Nickerie te gaan maar om dit gelijk te doen. Ook moesten we ons MKV (=machtiging kort verblijf) aanvraag verder verwerken. Doordat het in Suriname (lekker) warm is werken mensen ook andere tijden. Voornamelijk van 7-14. Hierdoor ging onze wekker om kwart voor 5 om af te reizen naar Paramaribo. Na 4 uur in de auto gezeten te hebben aangekomen bij het minsterie van vreemdelingen zaken, politie en justitie. Kwamen we daar aan in onze korte broek en topje, was er op deur een papier geplakt met de regels. Namelijk om je schouders bedekt te hebben en minimaal een broek over de knie aan te hebben en geen slippers.. Uiteraard waren wij dus verkeerd gekleed. Zonnig weer betekent voor Nederlanders bruin worden.. Met de verkeerde kleding aan toch maar naar binnen gestapt, gelukkig was het geen probleem voor deze keer. Na een uur een mooie stempel gekregen. Ook moesten we een afspraak maken voor ons MKV visum alleen dit moet nu in eens in Nickerie. Gelukkig is dit mooi dichtbij in appartement dus dit moet goed te regelen zijn. Hierna een taxi genomen naar de stad zelf en ons af laten zetten bij ons hostel. (Hostel zus en zo, zie Google) dit ritje duurde ongeveer 15/20 min en koste ons 15 Srd (€3,30 euro) in Nederland kun je het er niet voor doen!
gelukkig hadden we het hostel gereserveerd, want het was al aardig druk in verband met aankomende vakantie. Helaas mochten we de kamer nog niet in dus maar weer een rondje Paramaribo gemaakt. Mijn richtingsgevoel is bijna eng voor woorden (bedankt pap voor de goede genen!). We kunnen ons namelijk goed redden in de stad zonder te verdwalen en ik kan vertellen waar we precies zijn. Bizar maar toch echt waar! Het zonnetje scheen flink dus ook lekker verkleurd. Lekker gegeten bij het restaurant onder ons hostel, een warme douche gehad (wennen maar toch erg lekker!!) en lekker op tijd gaan slapen om wat in te halen van vorige nacht. Hier helaas geen klamboe dus onze lieve vriend Mickey heeft een werknacht gehad. Wat resulteerde in flink wat extra muggenbulten voor ons. Helaas jeuken deze bulten ook extra erg wat ze nog extra vervelend maken... Helaas hadden Laurien en Fleur vannacht ook pech.
Vrijdag. Vroeg wakker, en niet al te geweldig geslapen. We hadden al wat plannen gemaakt voor vandaag en een taxi gereserveerd voor vanmiddag 17/18:00. Helaas vielen de plannen letterlijk en figuurlijk in het water. Een dikke regenbui, die ongeveer de hele ochtend duurde verpestte het helaas voor ons. Na rustig ontbeten te hebben, wat trips bekeken te hebben en nog even op onze kamer gehangen te hebben. Maar uitgecheckt en op de gok maar gaan lopen. Gelukkig daarna niet meer gaan regenen waardoor we geluk hadden!! Een lekker rondje door de stad gemaakt, terwijl het lekker fris rook en niet meer zo benauwd was. Helaas veranderde dit al snel weer.. De overgang van nickerie naar Paramaribo is voor ons ook wennen. Zelfde temperatuur alleen totaal anders qua stad en benauwdheid. Nickerie vergelijk ik zelf dan ook liever meer met het platteland. Gewoon meer rust. Onze taxi had wat miscommunicatie dus deze was er al om 5 uur s ochtends geweest. Deze opnieuw besteld en om kwart voor 9 kwamen we met wat vertraging dan toch eindelijk weer in nickerie aan. Onderweg nog een lekkere watermeloen gescoord waar we allemaal eigenlijk al een paar dagen aan toe waren!! Hier gaan we morgen van genieten.
Voor nu genoeg verteld. Wil je een berichtje doen, mag altijd! We hebben hier ontzettend goed internet (zelf programma gemist werk!) dus ik zou zeggen stuur gerust een berichtje. Tot de volgende blog.
Bosi en brasa vanuit Nickerie, Suriname.
Voor de mensen die dit leuk vinden. De reisverslagen van mijn mede Surinamegangers zijn:
Lauriennooteboom.waarbenjij.nu
fleuroosterink.waarbenjij.nu
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
