'Vakantie' en gezelligheid met het gezin
Blijf op de hoogte en volg Esther
29 April 2014 | Suriname, Paramaribo
In de middag (van 20/4) rond (13:30) kreeg ik al een berichtje dat ze in Nickerie waren. Fleur en ik hebben snel gedoucht en zijn toen richting mijn ouders gegaan. We hebben samen met hen een kleine wandeling naar het ziekenhuis gemaakt, hier een (korte) rondleiding gegeven en daarna naar ons appartement waar Laurien ook was. Hier hebben we vele cadeautjes gekregen. En onze lekkernijen voorraad is dus enorm aangevuld. ’s Avonds hebben we lekker bakka bana’s gebakken en hebben fleur en ik deze naar hun hotel gebracht. Het was behoorlijk druk op straat in verband met de feesten rond Pasen. Dat wordt hier erg groot gevierd, ook lopen er hele (kerk)gemeentes door de stad om te verkondigen dat Jezus leeft. Erg bijzonder om te zien dat het hier zo leeft, ook omdat hier zoveel culturen bij elkaar wonen. Ook zijn er met Pasen altijd groot opgezette motor racen hier, waar veel mensen vanuit Paramaribo speciaal voor naar toe komen. Op zondag zijn mijn ouders richting bigi pan gegaan (het mangroven gebied). We zullen hen volgende week donderdag weer zien als we naar Paramaribo gaan.
Laurien haar teen gaat de goede kant op. Elke dag keuren we met zijn drieën haar teen en doen daarnaast de wondzorg. Wat ik op de mannenafdeling niet mocht doen, haal ik nu dus thuis in. (haha) Op donderdag(24/4) mogen de hechtingen eruit, maar daarna moet ze nog wat rustig aandoen. Vanaf dinsdag(29-4) mag ze weer werken. Echter heeft Laurien nog niet genoeg pech gehad en heeft ze nu last gekregen van haar gebit. Op zaterdag was het al erger geworden en op zondag was het eigenlijk niet te houden meer. Op maandag heeft ze geprobeerd om naar de tandarts te gaan, maar spoed oproep voor de tandarts kennen ze hier helaas niet. Op dinsdag heeft ze dit opnieuw geprobeerd en gelukkig werd ze gelijk geholpen. Zoals ze zelf al dacht heeft ze een ontsteking in haar wortel, waardoor ze dus een wortelkanaalbehandeling moest ondergaan. De pijn was niet te dragen dus ze heeft besloten deze maar gelijk te doen. Echter bleek de ontsteking zo erg te zijn dat het niet in een keer gedaan kan worden maar dat ze in totaal 3x moet. Volgende week maandag moet ze weer terug komen. Wordt vervolgd…
Deze week hadden we vrij gepland om goed bezig te gaan met het onderzoek en onze verdere stage opdrachten. Daarnaast gaan we een paar dagen naar mijn ouders in Paramaribo. Hierdoor mist Laurien gelukkig niet zo veel stage dagen. We beginnen de week erop weer op een nieuwe afdeling, namelijk de mannen en vrouwen afdeling. We gaan dus echt terug naar het verplegen en het geven van de volledige zorg.
Vanwege Laurien haar voet kon zij echter toch niet mee naar Paramaribo waardoor Fleur en ik met zijn tweeën zijn afgereisd. Dit vonden wij uiteraard minder leuk, want ook zulke dingen wil je met elkaar delen. We hebben hier in ieder geval goed over gepraat.
Na vorig weekend mijn ouders kort gezien te hebben gingen we nu dan een aantal dagen met hen op trekken. Erg veel zin om hen wat van Suriname te laten zien. Helaas hadden we maar 3 dagen, waardoor het voornamelijk Paramaribo is geworden. Voor dat wij hen zouden zien hadden we al in gedachten wat we wilden gaan doen, maar in Suriname verandert de planning nog wel eens. De eerste dag zijn Fleur en ik lekker gaan shoppen, aangezien we dit nog weinig tot niet gedaan hebben in Suriname. ‘s avonds zouden we uit eten gaan met de rest, die net van een trip terug kwamen. De planning was wraps, aangezien wij hier na 2,5 maand toch wel enorm veel zin in hadden. helaas was net de kaart verandert, waardoor we voor de wraps een later moment moeten terug komen. ’s Avonds hebben fleur en ik de rest wat van Paramaribo laten zien. Zij waren nog niet zo ver gekomen en daarnaast wilden we graag een kijkje nemen in een echt Surinaams casino. Helaas begon moeders over leeftijd waardoor Fleur en mijn zusje niet naar binnen mochten. Misschien leuk om later nog een keer te gaan proberen. Wat door de stad geslenterd en toen in de hotel kamer van mijn ouders nog wat gedronken en de planning voor de volgende dag gemaakt.
Deze dag voor het eerst uitgeslapen in Suriname!! Fleur heeft geklokt maar het was toch echt 08.06 dat ik mijn ogen pas open deed. Zeker shocking, aangezien wij altijd rond 07.00 wakker zijn.
Ook hebben we nog lekker met zijn allen gewinkeld. Winkelen hier is best pittig in verband met de warmte en het zweten. Toch mag er wel gemeld worden dat Frans van Dijk de meeste spullen gehaald heeft, dit is toch wel een bijzonder iets :). ’s Avonds stond er wat speciaals op het programma. Het leek ons namelijk een leuk idee om een Surinaamse kookcursus te volgen. Hiermee sla je natuurlijk 4 vliegen in 1 klap. Binnen kijken in een Surinaams huis, Surinaams eten, gezellig samen zijn en misschien nog wat opsteken voor thuis. Fleur en ik hadden al vlot wat geregeld maar aangezien er avondvierdaagse was, werden we wel wat eerder opgehaald. Hartstikke prima. Dus rond half 5 zaten we in de auto, wist de taxi chauffeur toch niet waar hij heen moest en wij ook niet. Na wat rond gebeld te hebben dan eindelijk het goede adres en de route. Zoals voor gewaarschuwd kwamen we de avondvierdaagse mee. Dit is echter heel iets anders dan in Nederland. Daar worden af en toe liedjes gezongen en doen vooral basisscholen mee. Hier was het een enorm groot feest. Alle groepen hadden thema’s. erg leuk om een stukje van gezien te hebben. de chauffeur vertelde dat dit de langste dag was en dat ze 13 km liepen. Hier zijn ze om 16.00 mee begonnen en toen we ’s avonds na de kookcursus terug kwamen waren ze nog niet over. (verwachting was dat ze tot 24.00 aan het lopen zouden zijn).
De kookcursus: we kwamen aan bij een leuk huisje met open deuren, er stond al een vrouw op ons te wachten. Na wat uitleg konden we dan eindelijk beginnen. Fleur en ik hadden voor bara en roti gekozen. (= hindoestaanse gerechten) Beide vonden we dit de vorige keren erg lekker en dit wilden we dan ook aan de rest laten proeven. We hebben van alles door elkaar gedaan, van het maken van de deeg voor de roti, tot het op smaak brengen van de kip, de cassave, roti deeg uitrollen en ga maar door. Onwijs leuk en gezellig samen, maar ook enorm veel eten! als eerste was de bara klaar hier hebben we dus goed van geproefd, deze bara had alleen een aardappel chutney en de vorige keer hadden fleur en ik wat anders. Erg lekker, hier werd voor ons gelijk al duidelijker dat Fleur en ik toch wat meer gewend zijn geraakt aan pepers. Wat zal het eten thuis lekker flauw zijn… Na de bara was dan ook eindelijk de roti klaar, heerlijke roti. Daarnaast hebben Fleur, Vera en ik deze toch echt op de Surinaamse manier gegeten. (lees: met je handen) onwijs leuk om zo bezig te zijn met het land en er ook nog wat over te leren. Een absoluut geslaagde trip.
Op zaterdag zijn fleur en ik uitgebreid boodschappen wezen doen, we hadden namelijk gister een man gezien met een stokbrood. Dit was onze missie geworden dus. Het zoeken is beloond, 2 heerlijke stokbroden gevonden, daarnaast een donut achtig broodje dat smaakt naar een soort suikerbroodje met jam erin (overheerlijk!!) en daarnaast nog meer dingen. Fleur en ik zouden voor de lunch zorgen en de rest van het gezin zou nog even een rondwandeling maken door Paramaribo. Onder tussen zijn Fleur en ik maar bij hun zwembad gaan liggen zonnebaden. Aangezien wij dit hier toch eigenlijk nooit doen. (we moeten toch wel wat kleur hebben als we terug komen) Het echte vakantie gevoel kwam daar toch wel bij ons naar boven. Ook op deze zaterdag kregen wij het vervelende bericht dat onze vliegreis naar Curaçao niet door kan gaan. Ze hadden voor ons een vervangende reis gevonden, 2 dagen extra + betere vliegtijden. Hierdoor hebben we nu dus 10 volle dagen Curaçao in het verschiet. Nog nooit mee gemaakt dat een vliegtijd meer dan een paar uur wijzigt, maar dit jaar dus al voor de 2de keer dat we wisseling van dag hebben bij onze vliegreis. Gelukkig wel in ons voordeel. Laurien vond dit nieuws uiteraard ook erg vervelend! ;) Na het zonnebaden zijn Fleur en ik rond half 4 naar ’t vat gegaan. Hier zouden we dan eindelijk onze wraps gaan eten, hier keken we al een tijdje naar uit. Maar omdat de vierdaagse langs ’t vat kwam mocht er niet gereserveerd worden. Daarnaast stond er een feesttent tegen over ’t vat, waardoor er grote drukte verwacht werd. Vandaar dat wij er al redelijk op tijd heen gegaan zijn. De eerste lopers kwamen dan ook al voor 4 uur langs. We hebben eerst een spelletje gespeeld en onder tussen genoten van de vierdaagse met alle shows die hierbij kwamen kijken. De wraps waren heerlijk en de vierdaagse hebben we dan ook tot een flink eind bekeken. Doordat het redelijk druk was bij ’t vat stonden er vaak wel meerdere mensen voor je. (een stuk of 4/5) Ook een moeder met een jong kindje op haar arm .Vera stond hier achter en dit kindje had, waarschijnlijk, nog nooit een blanke gezien want die vond Vera maar al te interessant. Het kindje probeerde Vera dan ook de hele tijd ongemerkt aan te raken met haar hand of voet. Zo’n schattig gezicht. Toen Fleur en ik rond half 10 thuis kwamen, waren we meer toe aan een douche dan aan de Dijk. Want voor 20 SRD (+/- 4 euro) kon je een kaartje kopen voor het concert. Er zou een groot optreden zijn op de pier. Op zich heb ik nou niet heel veel met de dijk, dus hebben we er maar een relaxte avond van gemaakt. Tot half 1 was er uitgebreid muziek bij het hostel aangezien er een koningsbal bezig was. (niet dat er mensen waren maar toch…) Al met al hebben we dus eigenlijk weinig mee gekregen van koningsdag, en was het voor ons meer een ‘normale’ dag.
De zondag was de laatste dag met mijn ouders, Fleur en ik hadden afgesproken op tijd terug te gaan naar Nickerie, de taxi was al besproken voor 14.00. We wilden graag naar de vogeltjeswedstrijd, maar net zoals de vorige keren dat wij hier heen wilden was deze er niet. Tegenvaller helaas. Dan maar wat rustiger aan doen en op naar Ford Zeelandia. Cultuur snuiven hoort nou eenmaal ook bij zo’n reis en dit scheen toch wel iets bijzonders te zijn. We waren een half uur te laat voor de rondleiding met gids. Maar ons geluk was dat de gids zich verslapen had (en dat om 11.00, hoe die dat doet?). De rondleiding met gids zou om 12.00 beginnen maar we mochten zelf al wel gaan kijken. Zelf alles bekeken en toen besloten om maar niet meer met de gids mee te gaan, aangezien er toch wel een groep mensen van +30 stond. Boeiende informatie, maar minder uitgebreid dan verwacht. Maar toch weer wat mee gekregen over Suriname. We hebben de rest van de broodjes opgegeten bij mijn ouders in de hotel kamer en toen was het rond 14.15 dan ook tijd om afscheid te nemen. De rest van het gezin gaat maandag morgen met een klein vliegtuigje vertrekken naar het echte echte binnenland. Volgend weekend zijn ze nog een half dagje vrij maar dit vonden we niet echt de moeite om zo lang voor af te reizen, dus hadden we besloten dat we elkaar weer in Nederland zien op 5 juni. Na afscheid genomen te hebben dan ook echt vertrokken, om 18:15 waren we dan ook thuis. We hebben gegeten, alle was snel weggewerkt, naar elkaars verhalen geluisterd en niet al te laat gaan slapen. Aangezien we moe waren, maar er ook weer gewerkt moest worden deze week.
Deze week alweer gewerkt op de vrouwen afdeling, erg wennen om weer zo vroeg uit bed te moeten. Ook al scheelt het nog geen uur met normaal, wakker worden met een wekker is gewoon minder fijn. Ook zijn Fleur en ik mee geweest naar de tandarts. Laurien had haar 2de behandeling en tevens was dit de laatste. Nu hopen dat we verder geen problemen meer gaan hebben….
Mijn volgende blog zal weer over stage gaan en daarnaast vermoedelijk over onze trip om een toeristenkaart te regelen… tot de volgende keer.
Liefs Esther
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley